Dzieciństwo w beczce

Grupa mody, artterapii oraz jedna osoba z dziennikarstwa z Warsztatu Terapii Zajęciowej „JESTEŚ POTRZEBNY!” obejrzała spektakl pt. „W beczce chowany” w reżyserii Roberta Jarosza, który odbył się 11 maja w Teatrze Lalek „Banialuka”.
– To widowisko będzie bardzo trudne w odbiorze dla nas i uczniów ze szkół – powiedziała pani Basia Rau. Sztuka opowiada o rodzicach, którzy przetrzymują swoje dziecko w beczce. Kiedy siedziałem na sali, przypomniało mi się, że kilka lat temu rodzice pod Łodzią zabili czworo swoich dzieci i ich ciała składali w beczce. Bohater spektaklu wychodzi z beczki, kiedy jest już dorosły. Nie zna słońca, nieba, trawy a także świata, na którym żyje. Na końcu spektaklu chłopak zabija swoich rodziców, którzy byli przebrani za żabę i zająca, kiedy idzie po odbiór swoich pieniędzy do pracodawcy. Widowisko kończy się. Główny bohater wraca do beczki.
– Ta sztuka była przygnębiająca – dopowiedziała pani Basia Rau.
Marcin